ΤΟΠΣΑ, ΤΟΠΕΚΟ, Εκπαιδευτικά voucher και πολλοί άλλοι τέτοιοι ‘’εύηχοι’’ τίτλοι, διαμορφώνουν ένα θεωρητικό πλαίσιο καταπολέμησης της ανεργίας και προσωρινής ανακούφισης ομάδων πληθυσμού, οι οποίες κινούνται πολύ κάτω από τα όρια της φτώχιας.
Δεν έχω καμία προκατάληψη με αυτές τις δράσεις, αν και η εμπειρία μου θα το δικαιολογούσε. Παρατηρώντας όμως τα χρήματα που διατίθενται, τον τρόπο που δρομολογούνται οι προκηρύξεις, ποιοι κάνουν χρήση των όποιων ωφελημάτων και ποιοι αναλαμβάνουν τη διαχείριση τους, διατηρώ πολλές επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα τους.
Ήδη έχουν αρχίσει και καταγράφονται πολλές αρνητικές επιπτώσεις, από αυτή την πρώτη εφαρμογή τους, οι οποίες κινούνται από τις διαδικασίες επιλογής των ωφελουμένων, μέχρις και τις δυνατότητες αποτελεσματικής διαχείρισης των προγραμμάτων από αυτούς που επιλέχθηκαν να τα διαχειρισθούν.
Το ερώτημα όμως που γεννιέται σε πολύ κόσμο είναι απλό. Γιατί επιδοτείται η ανεργία και όχι η απασχόληση ?. Γιατί αντί να δίνουμε εκατομμύρια ευρώ σε Μ.Κ.Ο., Αναπτυξιακές Συμπράξεις και Κ.Ε.Κ., για δράσεις αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και (το χειρότερο) για τη δημιουργία ψευδαισθήσεων σε απεγνωσμένους συμπολίτες μας, δεν επιχορηγούμε επιχειρήσεις ή επιχειρηματικές δράσεις, για τη πρόσληψη προσωπικού ?
Έτσι μπορεί να δοθεί μια ώθηση και στη απασχόληση και στη κατανάλωση και στη ανάπτυξη. Αυτά δηλαδή που έχει ανάγκη η Χώρα μας, σήμερα.
Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας έχει τώρα την ευκαιρία, στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, να δει το όλο θέμα από μηδενική βάση. Ίσως έτσι μπορέσει να βελτιώσει λίγο την εικόνα της από τον αντίκτυπο των μέτρων που επίκειται να ανακοινώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου